Navigation
फेलो अनुभव : निमजिनको स्टोरी गर्दा ‘घन घोटी बञ्चरो’ जस्तै भयो ​ सामाजिक सञ्जाल फेसबुकमा नेपाल इन्भेस्टिगेटिभ मल्टिमिडिया जर्नालिज्म नेटवर्क (निमजिन) ले पत्रकारहरूका लागि लेखनवृत्ति आह्वान गरेको सूचना भेटें, जुन ‘जलवायु परिवर्तनले पारेको गैरआर्थिक हानिनोक्सानी’ सम्बन्धी खोजमूलक स्टोरी उत्पादनका लागि थियो ।विषय पढ्नेबित्तिकै मेरो दिमागमा आयो- मुस्ताङ । ​ Ghanshyam Khadka Jun 02, 2025

सामाजिक सञ्जाल फेसबुकमा नेपाल इन्भेस्टिगेटिभ मल्टिमिडिया जर्नालिज्म नेटवर्क (निमजिन) ले पत्रकारहरूका लागि लेखनवृत्ति आह्वान गरेको सूचना भेटें, जुन ‘जलवायु परिवर्तनले पारेको गैरआर्थिक हानिनोक्सानी’ सम्बन्धी खोजमूलक स्टोरी उत्पादनका लागि थियो ।

विषय पढ्नेबित्तिकै मेरो दिमागमा आयो- मुस्ताङ । त्यहाँको सांस्कृतिक तथा पुरातात्त्विक सम्पदा तथा जीवनशैली र अरू पक्षहरू पनि सरसर्ती दिमागमा आए ।

लेखनवृत्ति आह्वानको सूचना पढेपछि ए ! त्यो त भइहाल्छ नि भन्ने सोचेको थिएँ । तर, मुस्ताङको कुन कुरा जलवायु परिवर्तनका कारण भएको गैरआर्थिक हानिनोक्सानी हो भन्ने खुट्याउन अलमलमा परें । मैले त जलवायु परिवर्तनको असरलाई आर्थिक र गैरआर्थिक हानिनोक्सानी के हो भनेर छुट्याउन जानेकै रहेनछु । 

त्यसपछि, मैले अरू सबै काम छोडेर तीन दिन गैरआर्थिक हानिनोक्सानीका बारेमा अध्ययन गरेँ । जलवायु परिवर्तनका असरको गहिराइ, यसका आर्थिक र गैरआर्थिक नोक्सानीका भेद पढेपछि मेरो मन, मस्तिष्क र दिमाग भुरुरु उडेर फेरि मुस्ताङ पुग्यो ।

पहिला पहिला मुस्ताङ डुल्दाघुम्दा देखेका, अनुभव गरेका र सुनेका कथावस्तुहरू सम्झिएँ । लेखनवृत्तिका लागि २ वटा विषय छनोट गर्नु थियो । मेरो सूचीमा परे– थातथलो छोडेपछिका ध्ये र साम्जोङको भविष्य र उपल्लो मुस्ताङका सांस्कृतिक सम्पदा । 

विषय छनोट गरेपछि स्टोरी पिचहरूको फ्रेम बनाएँ, अनि लाग्यो स्टोरी प्रस्ताव गर्नयोग्य छ । 

lomanthang-1-1742615790.jpg
उपल्लो मुस्ताङको लोमन्थाङ । तस्बिर : घनश्याम खड्का/निमजिन

परम्परागत पत्रकारितामा हामीले फिल्ड पुग्ने त्यहाँ जो देख्यो, जे कुरा भेटियो त्यो टिपेर ल्याएर समाचार बनाउने चलन थियो । तर निमजिनमा स्टोरीको प्रस्ताव गर्नु पहिल्यै ‘कथाको विषय प्रस्ट हुनुपर्थ्यो । स्टोरीको परिकल्पना, प्रमाण तथ्यहरू संकलन गर्ने र स्टोरी गर्ने विधिलगायतमा प्रस्ट भएर निमजिनलाई बुझाउनुपर्थ्यो, मैले बुझाएँ । 

स्टोरी पिच गरेपछि मेरो स्टोरी आइडिया सर्ट लिस्टमा परेको जानकारी पाएँ र अनलाइनबाटै अन्तर्वार्तामा सहभागी भएर स्टोरी आइडियालाई थप व्याख्या गरेँ । 

सबै प्रक्रिया पूरा गरेको केही दिनपछि निमजिनबाट मेरो स्टोरी आइडियाहरू छनोट भएको जानकारी आयो । निमजिमको सम्पादकीय टोलीसँग छलफल गरेपछि मेरो पहिलाको स्टोरी आइडियामा केही परिमार्जन पनि भयो र रिपोर्टिंङको प्रक्रियामा लागेँ । नेपालको मूलधारको मिडियामा संलग्न भएर लामो समय पत्रकारिता गरेको भए पनि यसअघि कुनै पनि समाचार विषयमा सम्पादक र टिमसँग प्रस्तावित विषयमा यति गहन छलफल गरेकै थिइनँ । 

रिपोर्टिंङमा जानअघि फिल्डमा आउन सक्ने जोखिमको विश्लेषण गर्नुपर्थ्यो । प्रस्तावित विषयलाई स्टोरीले पुस्ट्याइँ गर्ने आधार प्रमाण पेस गर्नुपर्थ्यो । 

यो सबै प्रक्रियापछि तिहारको संघारमा म मेरो कार्यस्थल म्याग्दी सदरमुकाम बेनीबाट बस, जिप र मोटरसाइकलमा यात्रा गर्दै दुई दिन र अर्को एक बिहानमा साम्जोङ पुगेँ । साम्जोङ त्यही ठाउँ थियो, जहाँ पानी सुकेपछि सबै गाउँले बसाइँ सरेका थिए ।

Samjong-village-Mustang-1738568138.jpg
पानी सुकेपछि सबै गाउँले बसाइँ सरेर खाली भएको साम्जोङ गाउँ । तस्बिर : घनश्याम खड्का/निमजिन

उपल्लो मुस्ताङका यातायात भाडा, खाना, आवास सबै धेरै नै महँंगो थियो । म दुई दिन साम्जोङमा र एक एक दिन छोसेर र नाम्सुङ बसेर आवश्यक सूचना र जानकारी संकलन गरेपछि तिहार मनाउन फर्केँ । बेनी फर्केर फिल्डमा संकलन गरेका कुराहरू विश्लेषण गर्न थालेँ ।

स्टोरीको फ्रेमलाई लिखित रूपमा रिस्ट्रक्चर गरेँ । तर मलाई साम्जोङमा गएर लिएका तस्बिर, भिडियो, संकलन गरेका स्टोरी र विषयहरू अधुरो भएको महसुस भएपछि दोस्रो पटक फेरि साम्जोङ क्षेत्रमा पुगेँ । जलवायु परिवर्तनका कारण पानी सुकेर अर्कै ठाउँमा बसाइँ सरेका ‘जलवायु शरणार्थीसँग’ थप कुराकानी गरेँ, त्यहाँका जनप्रतिनिधि भेटेँ, सामाजिक अगुवाहरूसँग कुरा गरेर फर्केँ ।

Samjong-Cave-1742616847.jpg
मानव कंकाल भेटिएको साम्जोङको गुफा, यो गुफा पानीले भत्कने जोखिम उच्च छ । तस्बिर : घनश्याम खड्का/निमजिन

दोस्रो पटकको फिल्ड भिजिटमा प्राप्त सूचना र तथ्यांकहरूलाई स्टोरीमा समावेश गरेर लेखन सुरु गरें । स्टोरीका आएका कुराहरूलाई विषय विज्ञहरूसँग, रिसर्चरहरूसँग क्रसचेक गर्दै पुस्ट्याइँहरू थप्दै गर्न अर्को चुनौती भयो । किनभने जिल्लामा कुनै पनि विषयविज्ञ नपाइने, जलवायु विषयसँग सम्बन्धित निकाय, विज्ञ, रिसर्चरहरू खोज्न मुस्किल भए पनि निमजिन टिमसँगको नियमित अन्तरक्रियात्मक सम्बन्धले चुनौती पनि पार भयो । 

नेपालीमा उखान छ– घन घोटी बञ्चरो । त्यो उखानजस्तै गरेर अन्ततः मेरा दुई वटा स्टोरी अंग्रेजीनेपाली दुवै भाषामा प्रकाशित भए । पहिलो स्टोरी साम्जोङ गाउँको बसाइँसराइबारे थियो भने दोस्रो स्टोरी जलवायु परिवर्तनका कारण उपल्लो मुस्ताङले सांस्कृतिक पहिचान र अस्तित्व गुमाउने खतराका बारेमा । मैले गरेका स्टोरीको छोटो भिडियो सामग्री पनि बनाएकाे छु ।

यी दुवै स्टोरी राष्ट्रिय तथा अन्तर्राष्ट्रिय पाठकसमक्ष पुगे र राम्रो प्रतिक्रिया पाएँ । सम्पूर्ण प्रक्रिया, सहयोग, समर्थन र अवसरका लागि निमजिनलाई धेरैधेरै धन्यवाद । 

मुस्ताङले सांस्कृतिक पहिचान र अस्तित्व गुमाउने खतरा सम्बन्धी स्टोरीको भिडियो सामग्री 

साम्जोङ गाउँको बसाइँसराइबारेको भिडियो सामग्री 

यो सामग्री पुन: प्रकाशन गर्न चाहनुहुन्छ भने हाम्रो पुन:प्रकाशन नीति अनुसार प्रकाशन गर्नुहोस् । पुन:प्रकाशन निर्देशिका यहाँ छ ।

Comments